ab-gehen st.: 1. absterben (v. der Rebe), Bas. 02, Budap. 01.-  2. im Ertrag nachlassend (v. der Rebe), Thurg. 02. Etym.: mhd. abegn, ahd. abagn.- vgl. gehen. Lit.: AhdSchütz. 1989, 123; BadWB 1, 8; DWBNb. 1, 288; ElsWB 1, 188. 2, 938; Kluge 2002, 339; Lexer 1, 3; SchweizWB 2, 8; Steffens 2006b, 29; SuddWB 1, 48; VorarlWB 1, 14; WMU 16.

Artikel wurde aus Cache gelesen