Auf-macher
[m.]:
Gerät des Handwerkers, der Fässer herstellt
, Pl.
Bad. 04
.
Hist. Bel.: 1300-1400 aufmacher (DWBNb.).
Etym.: Nom. instr. zu
aufmachen
.
Lit.:
DWBNb. 3, 611
;
LexerN 381, 5
, 687
;
SchwäbWB 1, 399.
Artikel wurde aus Cache gelesen