Huckel-korb m.: 1. Rückentraggefäß zum Transport von Mist, Frank. 05, Frank. 06.-  2. Gefäß (wohl Rückentraggefäß) zum Transport des Bindematerials in den Weinberg, Frank. 06, Frank. 13. Etym.: Zus. mit Huckel m. 'Buckel'.- s.a. huckeln V. (BayWB 1, 1050); Hucke f. 'Rückentragkorb' (ShessWB 3, 759).- vgl. Huckekorb, Korb. Lit.: DWB 10, 1859; Gebhard T./Sperber 1978, 140; Hilpert 1957, 92; MfrankWB 94; PfälzWB 3, 1120; ShessWB 3, 404; UfrankWB 90; WKW 80/404.

Artikel wurde aus Cache gelesen