Schütz-gräf [m.]: Oberhaupt der Flur- u. Weinbergshüter, Trans. 03. Etym.: Zus. mit Grebe m. 'Leiter einer Gemeinschaft, Dorfvorsteher', dies aus grve, md. Form für mhd. grve (DWB), vgl. mndl. greve.- s.a. Feldschützgräf m. (NSSWB); Wingerthütergrebe m. (TreppWB 1136); Wingerthütergrebin f. (ib.). Lit.: DWB 9, 1; Kluge 2002, 367; MndlWB 2, 2114; NSSWB 2, 1325. 4, 997.

Artikel wurde aus Cache gelesen